NC ตอนที่10 Chapter8 [BTS x YOU] เเค้นร้าย เเค้นรัก

     มือหนาที่เข้ามาผลักคุณให้ล้มลงไปนอนกับพื้นในตอนแรกรีบเปลี่ยนมาจับที่ข้อมือทั้งสองข้างของคุณทันที เจ้าของร่างสูงโปร่งอย่างจองกุกไม่รอให้เวลาเสียประโยชน์ ระหว่างที่คุณเอาแต่ดิ้นไปมา เขาก็ตามมาขึ้นคร่อมร่างคุณ ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากริมฝีปากได้รูปของจองกุก มีเพียงแต่การกระทำที่วู่วาม รุนแรง และป่าเถื่อน ริมฝีปากที่รู้สึกร้อนหยาบค่อยๆเลื่อนมาสูบดมความหอมของคุณไปทั่วร่างกาย ยิ่งคุณดิ้นแรงมากเท่านั้น จองกุกก็ยิ่งกดข้อมือให้แนบติดกับเตียงนอนมากขึ้น

“ปล่อย! อย่าทำอะไรนะ!” เสียงเล็กร้องลั่นเมื่อเห็นจองกุกกำลังขบฟันเข้าไปที่เนื้อบริเวณลำคอ ถึงคุณจะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร

รอยคิสมาร์ก

รอยที่เป็นจุดบอกถึงความเป็นเจ้าของแก่คนๆนั้น คุณพยายามเบี่ยงหนีเพราะความเจ็บ แต่ทั้งสองร่างกับแนบชิดกันจนแทบจะไม่มีช่องโหว่ให้สำหรับขยับตัวเลยสักนิด ใบหน้าหล่อเอาแต่สร้างรอยนั่นไว้ที่ลำคอของคุณ ไม่สนสักนิดว่าคุณจะเจ็บหรือไม่ เขาแค่อยู่ในอารมณ์แห่งความโทสะและความต้องการล้วนๆ จองกุกค่อยๆเลื่อนระดับใบหน้าให้มาตรงกับคุณซึ้งกำลังดิ้นหนีอยู่ ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ถึงจองกุกจะรู้สึกหวั่นๆที่ต้องมาทำแบบนี้กับคุณ แต่เมื่อนึกถึงกรอบรูป ความสงสารก็หายวับไปกับตา

“ต่อให้ร้องจนตาย ก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้หรอก” น้ำเสียงทุ้มแหบพร่าของจองกุกทำให้คุณหยุดนิ่ง สายตาทั้งสองสบกันเพียงชั่วครู่ก่อนที่จองกุกจะเป็นฝ่ายละออกพร้อมทั้งกดจูบลงไปบนริมฝีปากของคุณ มันเต็มไปด้วยความรุนแรงและเปลี่ยนมาเป็นความอ่อนโยน จนจู่ๆคุณก็หยุดต่อต้านเพราะรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ลิ้นร้อนของจองกุกค่อยๆสอดเข้ามายังโพรงปากของคุณพรางเกี่ยวเล่นไปทั่ว มือหนาละออกจาการจับข้อมือเล็กช้าๆก่อนจะลูบไปยังหน้าท้องแบนราบ ซึ่งมันก็ทำให้สติของคุณกลับมาอีกครั้ง

“อึก!” คุณรวบรวมแรงทั้งหมดก่อนจะตัดสินใจผลักร่างสูงที่เอาแต่ลูบไล้หน้าท้องของคุณ จนชายหนุ่มต้องเซไปด้านข้างเล็กน้อย และก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คุณกำลังลุกออกจากเตียงไปพอดี

พรึบ!

ข้อมือเล็กถูกรวบแน่นไว้อีกครั้ง ครั้งนี้เขาใช้เพียงมือเดียวจับคุณ สายตาคมกล้ามองมายังคุณด้วยความไม่พอใจ และสุดท้ายเขาก็ดึงคุณให้ลงมานอนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาจะไม่มีวันเผลอให้คุณคิดหนีไปอีกรอบแน่ ไม่มีวัน

“ยิ่งเธอคิดหนี ฉันก็ยิ่งเพิ่มความแรงมากขึ้น เอาให้ร้องครางทั้งคืนเลย” ดูเหมือนครั้งนี้จองกุกจะพูดจริง มือหนาเอื้อมไปแกะกระดุมเสื้อของคุณออกอย่างว่องไว ซึ่งมันก็ทำให้คุณถึงกับเบิกตาเมื่อเห็นสิ่งที่จองกุกกำลังกระทำ

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยด้วย ฮึก!” น้ำเสียงของคุณเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆ เสียงของคุณมันอาจจะดังมากก็จริง แต่เพราะนี้คือคอนโดระดับห้าดาว และห้องที่คุณอยู่ก็ยังเป็นห้องเก็บเสียงอีก ความหวังที่จะหนีคงมีแค่ศูนย์เปอร์เซ็นต์เท่านั้นแหล่ะ

“หุบปาก!” จองกุกตวาดเสียงใส่คุณ เขาจงใจสร้างรอยคิสมาร์กที่เนินหน้าอกขาวของคุณอย่างแรง จนมันเกิดรอยแดงเป็นจ่ำๆ ก่อนที่เสื้อของคุณจะถูกปลดออกจากร่างกาย เหลือเพียงบราเซียตัวน้อยๆที่ปกปิดส่วนสำคัญไว้แค่นั้น จองกุกไล่มองคุณตั้งแต่ศีรษะจนถึงปลายเท้า ขาเรียวยาวกดทับขาเรียวของคุณเพื่อป้องกันไม่ให้หนีแบบเมื่อกี้อีกรอบ ก่อนจะใช้มือของเขามาแกะเข็มขัดออกด้วยความไว ซึ่งคุณก็พยายามดิ้นอีกครั้งพร้อมกับมองจองกุกที่กำลังคร่อมตัวคุณอยู่ด้านบน

ผู้ชายที่อ่อนโยนและใจดีเมื่อสองปีก่อนหายไปไหน

นั่นคือสิ่งที่คุณคิดเมื่อจ้องมองใบหน้าคม น้ำตาของคุณไหลลงมาอีกครั้ง ภาพที่ผู้ชายตรงหน้าเคยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความอ่อนโยนและใจดี แต่ตอนนี้เขาเหมือนเป็นซาตานคนหนึ่งที่อยากจะทำอะไรก็ทำ ไม่สนว่าความรู้สึกของอีกฝ่ายจะเป็นยังไง เขาทำเพียงเพราะโกรธ และเกลียดคุณ เมื่อเขาเอาเข็มขัดออกมาจากกางเกงเรียนร้อยแล้วจึงรีบไปคว้าข้อมือของคุณเพื่อใช้เข็มขัดรัดไว้อย่างแน่น ซึ่งคุณก็ไม่ได้ต่อต้านเหมือนอย่างตอนแรก

“หมดฤทธิ์แล้วสินะ จะได้เริ่มสักที” พูดจบจองกุกก็นำใบหน้ามาซุกไซร้ที่ต้นคอของคุณ มือหนาที่เคยจับข้อมือคุณในตอนแรกค่อยๆลากลงมาปลดกางเกงตัวเองออกรวมทั้งกางเกงของคุณ เสื้อเชิ้ตสีดำของจองกุกถูกเขวี้ยงลงไปอยู่กับพื้น ทำให้ตอนนี้เจ้าของร่างสูงจึงไร้เสื้อผ้าปกปิด ซิกแพกแน่นแข็งเขาทำให้คุณเผลอมองแต่เบี่ยงหน้าหนี เพราะถ้ามองต่ำไปกว่านี้จะเจอสิ่งนั้น

“ฮึก!” เสียงเล็กเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากที่แดงฉ่ำจากการโดนจูบ ใบหน้าคมเลื่อนลงมายังหน้าอกขาวอวบอิ่มช้าๆ ก่อนจะใช้มือหนาเอื้อมไปปลดตะขอบราเซียออก

“อย่า!” คุณร้องห้ามด้วยความตกใจที่จองกุกกำลังจะปลดบราเซียของคุณออก แต่ก็เปล่าประโยชน์เมื่อจองกุกเลือกที่จะปลดมากกว่าฟังคำร้องของคุณ คุณหลับตาลงทันทีเมื่อสิ่งที่ปกปิดส่วนสำคัญได้หล่นไปอยู่บนพื้นแล้ว ริมฝีปากหนาประกบไปยังดอกบัวที่ชูตั้งอยู่ ลิ้นร้อนดูดเลียไปมาด้วยความชำนาญ ก่อนจะเม้มเป็นรอยแดงเหมือนกับต้นคอและเนินหน้าอก มืออีกข้างที่กำลังทำหน้าที่กดไหล่นวลของคุณ ค่อยๆลูบไล้ไปยังต้นขานวลช้าๆ นิ้วมือทั้งห้าแตะไปยังผิวที่อ่อนนุ่ม ก่อนที่จะหยุดตรงช่วงใจกลางของคุณซึ่งมีกางเกงในตัวน้อยปิดไว้อยู่ 


จมูกโด่งของจองกุกค่อยๆสูดดมความหอมออกจากร่างกายตรงหน้าด้วยความต้องการ เริ่มจากหน้าอกสวยลงไปยังหน้าท้องแบนราบ ส่วนมืออีกข้างก็ลูบเล่นไปยังแผ่นหลังบางที่กำลังแอ่นขึ้นอยู่ เขาละสายตาขึ้นมามองดูสีหน้าของคุณที่กำลังส่ายไปมา รอยยิ้มแห่งความชนะค่อยๆเผยขึ้นช้าๆ ก่อนจะสอดนิ้วไปยังขอบกางเกงในและเกี่ยวมันออก

“เตรียมครางไว้ให้ดีๆล่ะ” เขาเอ่ยบอกกับคุณที่ยังไม่ปริปากร้องครางออกมา เพราะมันจะยิ่งทำให้เขาได้ใจ ขาเรียวพยายามดิ้นเพื่อไม่ให้จองกุกทำอะไรแบบนั้น แต่เพราะพลังงานของคุณมันถูกสูบไปเกือบหมดตั้งแต่โดนผลักให้ลงมานอนบนเตียงอีกรอบ ทำให้ดูเหมือนคุณแค่เหยียดขาไปมาเท่านั้น นิ้วมือเรียวทำหน้าที่ตวัดเล่นไปมาที่ช่องทางรักของคุณ พรางเงยหน้ามามองใบหน้าหวานที่กัดริมฝีปากแน่น ยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก 


จองกุกรู้สึกไม่อยากละสายตาออกจากหน้าคุณเลยสักนิด มันเหมือนต้องมนต์สะกด เหมือนอยากให้ร่างบางที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขาเป็นเพียงของๆเขาคนเดียวเท่านั้น ยิ่งมองก็ยิ่งต้องการ ไม่รอช้า จองกุกรีบนำนิ้วมือสอดเข้าไปในช่องทางรักของคุณและขยับขึ้น-ลงไปมาด้วยความแรง

“อ๊ะ! อื๊อ” คุณเกือบจะร้องครางออกมาแต่ก็ห้ามตัวเองไว้ทัน หัวสมองของคุณเบลอไปหมด ร่างกายเริ่มอ่อนกำลัง แผ่นหลังเด้งขึ้นจากเตียงนอนเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ จองกุกเลื่อนลำตัวขึ้นมาให้ตรงกับใบหน้าของคุณอีกครั้ง สายตาคมเปรยมองไปทั่วร่างกาย ที่กำลังเอนตัวไปตามแรงนิ้วมือของเขาอยู่

“ครางชื่อฉัน” จองกุกบอกกับคุณเบาๆ

“มะ-ไม่ อึก!” คุณกัดฟันบอกกับจองกุก ดวงตาคู่สวยตวัดมามองจองกุกด้วยความเสียใจที่เขามาทำกับคุณแบบนี้

“คราง!”

“มะ....อื้อ!” ระหว่างที่คุณกำลังจะพูดว่าไม่ จองกุกก็ขยับนิ้วมือที่สอดอยู่ที่ช่องทางรักอย่างแรง จนคุณต้องเอนไปตามนิ้วมือด้วยความรู้สึกเจ็บ เสียงเตียงครูดกับพื้นอย่างแรง แอร์ที่ทำงานกับไม่ได้ช่วยให้ทั้งสองรู้สึกเย็นเลยสักนิด ริมฝีปากหนาบดขยี้จูบกับริมฝีปากของคุณ ก่อนที่จะเอานิ้วมือออกไปจาก แต่ริมฝีปากยังคงบดจูบอย่างหนักหน่วงไปเรื่อยๆ

“ถ้าครางชื่อฉัน ฉันจะทำเบาๆ” น้ำเสียงแหบพร่าที่ละใบหน้าออกจากปากของคุณเพียงไม่กี่เซนบอกกับคุณที่นอนหอบด้วยความเหนื่อย

“ไม่!” และสุดท้ายความอดทนของจองกุกก็หมดลง เขาเปรยสายตาคมมองมาที่คุณเล็กน้อย ก่อนจะดันตัวที่แนบชิดกับคุณให้ห่างจากร่างบางเพียงเล็กน้อย และใช้ความเป็นชายจ่ออยู่ที่ช่องทางรักของคุณ

“ฉันบอกเธอแล้วนะ”

“!!!” สิ้นสุดคำพูดของจองกุก เขาก็รีบสอดความเป็นชายเข้าไปในใจกลางลำตัวของคุณทันที ความรู้สึกแรกที่จองกุกรับรู้คือมันแน่นมากจนต้องใช้เวลานานในการสอดเข้าไป แต่มันก็ทำให้เขารู้ว่าคุณยังไม่เคยผ่านใครมาก่อนนอกจากเขาเป็นคนแรก

“อ๊า~~ ยะ-หยุดนะ จะ-จอง....กุก” คุณร้องเสียงหลงเพราะรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงเมื่อถูกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามา มันทั้งหนักหน่วงและรู้สึกแปลกใหม่ มือเล็กที่ถูกรวบด้วยเข็มขัดเอื้อมไปดันหน้าอกแกร่ง แต่ก็ถูกรวบตึงขึ้นบนเหนือศีรษะ

“เรียกชื่อฉันแล้วงั้นเหรอ หึ! ที่นี้ก็รู้สักทีนะ ว่าเธอเป็นของใคร” ความเป็นชายของจองกุกถูกเขยิบขึ้นๆลงๆด้วยความเร็ว ยิ่งเห็นคุณกัดริมฝีปาก จองกุกก็ยิ่งเร่งความเร็วเท่าตัว จนคุณต้องสั่นไปตามแรงที่จองกุกเสียบเข้ามา เขาไม่ได้ป้องกันจาการใส่ถุงยางอนามัย เพราะไม่คิดว่าจะต้องมาทำเรื่องอะไรแบบนี้ ถ้าคุณไม่ทำให้เขาโกรธ เขาคงได้คุยอะไรกับคุณได้มากขึ้น แต่มันก็คงเป็นแค่อดีต

“จะ-เจ็บ!” เหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นมาบนใบหน้าหวาน จองกุกไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะรู้ดีว่าถ้าเกรงจะเจ็บ แต่ถึงพูดไปคุณก็ไม่เชื่ออยู่ดี จึงทำได้เพียงลดความเร็วลง จู่ๆ น้ำสีขุ่นก็เริ่มไหลออกจากความเป็นชายของจองกุก ก่อนที่มันจะเข้าไปยังร่างกายของคุณ ยิ่งทำให้คุณรู้สึกแปลกๆและช่วงท้องมันโหวงๆ จองกุกกระตุกแก่นกายของตัวเองสองสามครั้ง ก่อนที่จะซอยถี่ๆเพื่อให้ไปถึงจุดสุดยอดให้เร็วที่สุด

“ยะ-เยรึล” จู่ๆจองกุกก็เรียกชื่อใครบ้างคนออกมา คุณตวัดสายตาไปมองจองกุกที่กำลังขยับสะโพกของเขาอยู่ ความน้อยใจเริ่มกัดกินจิตใจของคุณมากขึ้นแต่ก็เลือกที่จะเงียบและไม่ปริปากพูดอะไร เสียงร้องครางทั้งคู่ดังระงมไปทั่วห้อง จนกระทั่งร่างสูงของจองกุกต้องค่อยๆเอา

ความเป็นชายออกช้าๆเมื่อถึงจุดสุดยอด น้ำสีขาวขุ่นค่อยๆเข้าไปในตัวของคุณ ริมฝีปากได้รูปของจองกุกเลื่อนลงไปเลียช่องทางรักของคุณช้าๆ จนคุณเผลอกระตุกเพราะความเสี่ยว ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลงไปเพราะความอ่อนเพลีย จองกุกพลิกตัวลงนอนที่ด้านข้างของคุณเมื่อทำเสร็จ เสียงหอบเหนื่อยของทั้งคู่ดังพอๆกับเสียงแอร์ 


จองกุกเอียงตัวไปหยิบผ้าขนหนูมาพันเอวของตัวเองพร้อมกับหยิบผ้าห่มผืนใหญ่สีดำขึ้นมาปกคลุมร่างกายของคุณและเขา ก่อนที่แขนแกร่งจะเอื้อมตวัดไปโอบรัดที่เอวบางอย่างแน่นพร้อมกับดึงให้ตัวคุณเขามาอยู่ในแผ่นอกว้างของเขา ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อก่อนที่จะเผลอหลับตามไป....

ฟิค [BTS x YOU] แค้นร้าย แค้นรัก